На краю палянкі ў глыбіні лесу жыў Галодны воўк. А галодным ён быў увесь час таму, што меў жаласлівае сэрца. Харчаваўся травамі, мёдам і піў гарбату. Аднойчы ўзімку ваўку ўжо стала не пад сілу галадаць, і ён усё ж такі вырашыў у бабы з дзедам выкрасці баранчыка. Выкраў і не змог яго з’есці, пашкадаваў. Замест гэтага напаіў яго гарбатай і наладзіў танцы. А ў гэты час дзед з ружжом і сабакам прыйшлі да дому ваўка, каб вярнуць баранчыка і пакараць ваўка…