Хорхэ спадзяваўся, што пасля трыццаці гадоў ягонага жыццё зменіцца. І вось пачаўся чацверты дзясятак, а пераменаў усё няма. Ён ненавідзіць сваю працу, заблытаўся ў бясконцых праблемах з сваёй дзяўчынаю, ды і здароўе ўжо пачынае падводзіць. Адзіная магчымасць хоць ненадоўга ўцячы ад будзённых праблемаў – гульня ў футбол з кампаніяй сяброў маладосці. Усе яны даўно пераканаліся, што іхнае жыццё пасля трыццаці далёка не такое светлае, якім уяўлялася яшчэ пару гадоў таму. А далей будзе толькі горш. Трэба нешта мяняць, але яны не гатовыя. А мо варта разгледзецца і зразумець, што насамрэч усё не так ужо і дрэнна?