
«Я ўсё яшчэ тут» 2024
Я ўсё яшчэ тут / Ainda estou aqui (2024) / міні-плэер

- KP 7.3 (4372)
- IMDb 8.3 (106781)
- Пераклад Воля Франко
- Агучка Кінакіпа
- Прэм'ера 2024-09-01

- KP 7.3 (4372)
- IMDb 8.3 (106781)
- Пераклад Воля Франко
- Агучка Кінакіпа
- Узроставы рэйтынг 16+
- Прэм'ера 2024-09-01
- Жанры драма, біяграфія і гісторыя
- Краіны Бразілія, Францыя і Іспанія
- Рэжысёры Уолтар Салес
- Акцёры Фернанда Торэс, Фернанда Мантэнегра, Сэлтан Мэлу, Валянціна Ержзажэ, Марыя Манаэла, Барбара Луш, Габрыэла Карнейру Ды Кунья, Луіза Казоўскі, Марджары Эстыяна і Гільерма Сільвейра
У сям'і інжынера Рубэнса святло і цеплыня. Разам з жонкай Эўнісі ён уладкоўвае дом мары, дзе яны будуць жыць з пяццю дзецьмі. Ужо праз вечар пасля чарговага сямейнага свята Рубэнса крадуць дзіўныя людзі са зброяй. Вялікі шанец, што сям'я больш ніколі не ўбачыць тату.
Каментары 7
тоўсты
курсівам
👻 спойлер
🔍 пошук
Нехтачка, вы так упэўнены, што дзеці глядзяць толькі мульцікі? (пасля майго першага каментара пра мат - узроставы рэйтынг змянілі на 16+, дзякуй хоць за гэта)
Zlydzen, для дзяцей існуюць мульцікі. Для ўсіх астатніх стужак - узроставыя рэйтынгі.
Галоўнае пытанне: навошта замяняць мацюкі там, дзе рэжысёр задумаў іх пакінуць?
Галоўнае пытанне: навошта замяняць мацюкі там, дзе рэжысёр задумаў іх пакінуць?
Zlydzen, 2 разы пераглядзела і пачула толькі адзін мат, які ну ніяк не выражаш. Гэта ім трэба было акцёраў прасіць, каб яны яго не казалі, ці сцэнарыстаў пераканаць не ўжываць гэтае слова? А ўвогуле, перад праглядам любога фільма, параіла бы знаёміцца з наступнай старонкай, каб ведаць, чаго чакаць:
imdb. com/title/tt14961016/parentalguide/
imdb. com/title/tt14961016/parentalguide/
ну гамон, 12+ пачалі глядзець усёй сям'ёй, пакуль не пачулі чарговы мат!... ну блін(( ну можна ж было нейкі адпаведнік прыдумаць. Ці давайце так, у апісанні пад кожнай стужкай увесці раздел апісання "Мат - ёсць/не". Кожны раз крынжа перад дзецьмі ловім, шкада...
Уф... Гэта як вось душа разгарнулася, а потым назад згарнулася...
кранальна(( дзяк за агучку
Вельмі кранальны фільм. Мне спадабалася, як ён зняты, як паказана сямейнае жыццё і быт, якія яны усё былі шчаслівыя. Напрыклад, дзве розныя сцэны ў кафэ. У першай - шумныя сямейныя пасядзелкі, а другая - маўклівая, як рэха былога жыцця...